(English version)

 

THE STORY OF A LOST SOUL...

by Mr. R. Visser & Prof. W.C. Waters.

Long ago, back through the ancient mists of time,
I happened upon meeting a mad old professor in a cave in Tibet. His unusual laboratory was at the time situated deep in the Himalayas, far away from everyone, except for the Professor and his seven voluptuous female assistants.
 

The Prof was working on a new love-drug, containing lotus flowers, edelweiss and a sack of garlic amongst other things. Designed to increase human stamina tenfold and also frighten off any mountainess vampires that happened to be lurking near by.
"The solution to a happy world", he kept ranting, though I had little interest in his strange potions and concoctions. I was more interested in his record collection (oh and his seven beautiful assistants of course).

 

I asked the assistants their names. They replied - "I'm A2C", "I'm D2F", "I'm G2J", "I'm K2N", "I'm O2R", I'm "S" (cause theirs lot's of "S's") and "I'm V2Z". "What strange names", I replied, "why are you all named after different sections of the alphabet?" A2C said "follow me...".

 

She took me to the first of 7 rooms in the basement of the Professor's cave.

My jaw dropped as I saw thousands & thousands of vinyl records and the first assistant said "I am in charge of this section. So I am known as A2C". After 7 hours my tour of the cave ended after having walked 7 miles. Directly above the 7 rooms was a smaller room containing 7 conveyerbelts leading from 7 hatches.
Then I saw them....

In the middle of the room was a small table, an -in 7 position- adjustable seat, a microphone and a set of brand new Technics turntables.
At that moment, the Professor entered the room. "You see my dear Roland, this is my other hobby. I would like to listen to good radio, but there is'nt any. So you see, I have to make it!"
As I looked around at some of the Professor's music I realised... This is none of your commercial rubbish, this is the real good stuff!
"While you're here, why dont you make me a playlist, Roland", said the Professor...
7 days 7 hours and 7 minutes passed and I suddenly realised I could'nt stay here forever.
It was time to get back to the civilized world...

Since then, many years have passed and we have all got a little older and wiser..., and in all this time, I have never heard another thing more of the Professor. The last I knew, he was missing presumed dead after a group of local Yeti's calling themselves 'The Bigfoot Radio Authority' had ransacked the Himalayas in search of illegal transmitters and caused a massive avalanche. The caves had dissapeared and despite many searches, neither them or the Professor were ever found.

A few weeks ago, out of the blue I received a phonecall... "Eh hello, is that you, mr. Visser? Do you remember me?" I recognised the voice immediately. "Of course I do... Professor where are you?", I said hoarsely.

"I'm at the airport, for gods sakes will you come and get me?", he cried...
 

I raced to the airport and found the Prof, my first words were "Great to see you man, but what are you doing here?" "Well as it goes, I'm on the run", he explained. "My love potion turned out to be too potent. I tested it on some Yeti's, they all started breeding and now they've taken over the whole of the Himalayas! As you know there is nothing left of my laboratory, but I do still have the record collection. It was so far underground, I was able to transport it all out through the caverns below, into a safe hiding place."

"What about your 7 beautiful assistants?", I enquired eagerly. "They've all gone as well", said the Prof, "6 of them went off with muscle-building Yeti's and the other married a Tibetan monk and now runs an incense factory called 'Lotus Elite'! What else could I do but leave!"

I looked at the poor guy and said... "Professor you were looking for the ultimate drug to make the world better. All you ever wanted was a universal feeling of happiness for all beings everywhere. An ultimate force that would unite everything and everyone...".
"YES, EXACTLY! That's it! THAT'S WHAT I WANT!", shouted the Professor loudly.
"Then it's my turn to take you somewhere, Professor. Please put on this blindfold, hold on to my arm and come with me".

7 Hours later, we arrived at our destination. I removed the blindfold and there in front of our eyes, was a fully equiped radio ship, with a shiny silver mast, all ready to sail. "What is she called?", asked the Prof. "That is up to you, Professor. Maybe you could name it after something of importance to you". "Well I spent 7 months living in a canadian toilet at one point, so maybe I should call it that?"
At that moment the 'MV Lavatory' was born, and the Professor smashed a bottle of prune juice on the bow of the ship...

"But what about my records?", said the Prof... "No problem Professor, my sister is married to Eddie Stobart, so we'll get that vinyl shipped straight here tomorrow morning, first light!" The Professor jumped for joy, 7 feet into the air in fact. I never knew folk could jump so high!

You see... There is nothing more universal than music... And where there is an illegal transmitter, there will always be awesome tunes... So go, Professor... Sail the seas... Build yourself a new labatory... And play some fine music for us on one of the most alternative radiostations in AM... INTERSOUND-radio!

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

(Nederlandse versie)

 

HET VERHAAL VAN EEN VERLOREN ZIEL...
door Mr. R. Visser & Prof. W.C. Waters.

Lang geleden in de nevelen der tijd, ontmoette ik tijdens één van m'n rondzwervingen in Tibet bij toeval een wereldvreemde professor, die met zijn zeven beeldschone wulpse assistentes gezamenlijk woonden in een laboratorium, welke diep verscholen zat in een grot en deel uitmaakte van het Himalaya-gebergte, ver weg van alles en iedereen...

 

De prof deelde mij mede, dat hij werkte aan een nieuwe liefde-drug, gebrouwen o.a. van lotusbloemen, edelweiss en een zak knoflook, bedoeld om het menselijk uithoudingsvermogen te vertienvoudigen, maar ook geschikt was voor het afschrikken van elke bergvampier, die daar toevallig in de buurt was... "Dit wordt dé oplossing voor een gelukkigere wereld", raaskalde hij tegen mij.

 

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik op dat moment weinig interesse toonde in zijn vreemde drankjes en brouwsels... Goed beschouwd was ik was meer geïnteresseerd in zijn onvoorstelbaar grote platencollectie én zijn 7 prachtige assistentes...

 

Ik vroeg de assistentes naar hun namen. Zij antwoordden daarop "ik ben A2C", "ik ben D2F", "ik ben G2J", "ik ben K2N", "ik ben O2R", "ik ben S" (er zijn veel "S"-en) en "ik ben V2Z". "Wat een vreemde namen", antwoordde ik, "waarom zijn jullie allemaal vernoemd naar de verschillende delen van het alfabet?" A2C zei daarop zacht "volg mij...".

 

Ze nam me mee naar de eerste van de 7 kamers, verborgen in de spelonken van de professor's grot. Direct boven deze 7 kamers was er een kleinere kamer met 7 transportbanden, die in verbindig stonden met 7 openstaande luiken.
Toen ik naar binnen keek viel mijn mond open van verbazing, want ik zag... duizenden en duizenden vinylplaten, die rij aan rij stonden opgesteld tegen de wand! De bewuste eerste assistente kwam naast me staan en zei: "Ik ben verantwoordelijk voor deze afdeling, dus ik sta bekend als A2C...".

 

Later, na ongeveer 7 mijl gelopen te hebben door deze omvangrijke verblijfplaats met 7 kamers, eindigde mijn rondleiding na een dikke 7 uur bij de laatste kamer, alwaar mijn verbazing opnieuw toesloeg...

In het midden van deze ruimte stond namelijk een kleine tafel met daarvoor een -in 7 standen- verstelbare stoel. Op de kleine tafel stond een microfoon en een set nieuwe draaitafels van het merk Technics...

 

Op dat moment kwam de professor binnenvallen en brulde enthousiast "Je ziet vriend Roland, dit is mijn andere hobby. Ik houd van muziek, maar kan hier in mijn grot geen goede radio beluisteren, dus vandaar dat ik daar zelf zorg voor draag, haha!"

Terwijl ik staarde naar een aantal platen van de professor, drong het besef door, dat het hier niet ging om commerciële 'aftreksels', maar om ECHTE collector items, die ook nog eens van een zeer goede smaak getuigden!

"Nu je hier toch bent, Roland, waarom stel je niet eens een 'playlist' samen met de muziek die ik hier heb?", vroeg de professor...

 

7 dagen, 7 uur en 7 minuten gingen voorbij toen ik plotseling besefte, dat ik niet eeuwig kon blijven in de geheime grot van de professor...

Het was tijd om terug te gaan naar de beschaafde wereld...

 

Sindsdien zijn er vele jaren verstreken en zijn we allemaal een beetje ouder en wijzer geworden... In al die tijd heb ik nooit meer iets van de professor gehoord. Het laatste gerucht is, dat hij dood of vermist was, nadat een groep lokale Yeti's, die zichzelf 'The Bigfoot Radio Authority' hadden genoemd, een enorme lawine hebben veroorzaakt, terwijl ze de Himalaya doorzochten op zoek naar clandestiene zenders. De grotten waren verdwenen en ondanks de vele zoekexpedities werd er noch van hen, noch van de professor, ooit iets teruggevonden...

 

Tot een paar weken geleden, toen ik uit het niets een telefoontje kreeg... "Eh... hallo, ben jij dat meneer Visser? Ken je me nog?" Ik herkende zijn stem meteen. "Zeker...", kwam het schor over m'n lippen, "Professor waar zit je?" Ik had een brok in mijn keel. "Ik ben op het vliegveld. In godsnaam, kun je me komen halen?", klonk het zwak...

 

Ik reed zo snel als ik kon naar de luchthaven en vond daar uiteindelijk de prof, die er niet zo best uitzag. Mijn eerste woorden waren: "Geweldig om je te zien man, maar wat doe je hier?"
De aanmerkelijk afgevallen professor keek ietwat bedremmeld voor zich uit en zei zacht "Nou, zoals het er nu uitziet, ben ik op de vlucht... Mijn liefdesdrank bleek achteraf een te sterke uitwerking te hebben. Ik heb het getest op een aantal Yeti's, die er werkelijk behoorlijk opgefokt van raakten, waarna ze de gehele Himalaya gingen slopen! Zoals u misschien al vernomen hebt, is er niets overgebleven van mijn laboratorium, maar de platencollectie heb ik weten te redden. Deze lag zover onder de grond, dat ik in staat was om alles via de transportbanden te transporteren naar de onderstaande grotten in een veilige schuilplaats...".

"Enneuh..., hoe zit het met je 7 prachtige assistentes?", vroeg ik zo nonchalant mogelijk. "Ze zijn allemaal weg", zei de prof treurig, "6 van hen gingen er vandoor met zo'n gespierde Yeti en die andere trouwde met een Tibetaanse monnik en runt nu een wierookfabriek, genaamd 'Lotus Elite'! Wat anders kon ik doen dan vertrekken!"

Ik keek de arme man aan en zei: "Professor, u zocht naar de ultieme drug om de wereld beter te maken. Alles wat u ooit wilde was iedereen een universeel gevoel van geluk geven. Een ultieme kracht die alles en iedereen zou verenigen...".

"JA PRECIES, dat was het, DAT IS WAT IK WIL", riep de professor luid.
"Dan is het nu MIJN beurt om U ergens naar toe te nemen, professor. Doe deze blinddoek om, houdt mijn arm vast en kom mee".

 

7 uren later kwamen we op onze bestemming. Ik verwijderde de blinddoek en daar voor onze ogen was een volledig uitgerust radioschip, inclusief een glanzende zilveren mast, klaar om uit te varen.

 

"Wat is haar naam?", vroeg de prof. "Dat is aan u, professor", antwoordde ik, "misschien kun je haar vernoemen naar iets wat van groot belang is geweest voor u?" "Gut, wat me altijd bijblijft in mijn leven, is dat ik 7 maanden op één punt heb doorgebracht in een Canadees toilet, dus misschien moet ik haar zo noemen?"

 

Op dat moment is de 'MV Lavatory' geboren en sloeg de professor een fles pruimensap tegen de boeg van het schip...

 

"Maarre..., hoe zit het met mijn platen?" vroeg de prof ietwat angstig. "Geen probleem, professor, mijn zus is getrouwd met Eddie Stobart, dus wordt dat vinyl morgenochtend, bij de eerste ochtendgloren, hier meteen naartoe verscheept!"

De professor sprong toen van vreugde 7 meter de lucht in... Nooit gedacht dat iemand zo hoog kon springen!

 

U ziet... Er is niets meer universeels dan muziek... En waar sprake is van een clandestiene zender, zal er ook altijd goede muziek zijn... Dus ga, professor... Ga de zee bevaren... Bouw uw eigen laboratorium... En draai goede muziek voor ons op één van de meest alternatieve radiostations in AM... INTERSOUND-radio!

 

(Deutsch version)